Paraşütle atlama, genellikle hava araçlarından çıkış yapılarak boşluğa ve belirli bir yükseklikte de paraşüt açarak yavaş bir şekilde yere inilen bir aksiyon sporudur.
Hava aracından çıkış ve paraşütün açılması arasındaki zaman serbest düşüş olarak adlandırılır. Atlanılan yüksekliğe göre paraşütü serbest düşüş yapmadan da açmak gerekebilir.
İtalya'da 1470'lerden kalan başka paraşüt çizimleri bulunduğu gibi, 1595 yılında İtalyan Fausto Veranzio tarafından yapılmış olan çizimler Da Vinci'nin ötesindedir. M.S. 810-887 yılları arasında yaşayan Arap mucit Abbas Kasım İbn Firnas'ın İspanya-Kordoba'da paraşüte benzer bir alet kullandığı tarihi kayıtlarda mevcuttur. Çin'de de paraşütün ilk örnekleri kullanılmıştır.
Günümüzde kullanılana en çok benzeyen paraşüt, 1783 yılında Fransız Louis-Sébastien Lenormand tarafından keşfedilmiştir. 1797 yılında Andre Jacques Garner bir sıcak hava balonundan ilk paraşüt atlayışını gerçekleştirmiştir.
SERBEST PARAŞÜTÇÜLÜK (Skydiving)
Serbest atlayış paraşütleri Harnes denilen bir çanta ve bu çanta içerisine yerleştirilmiş olan bir ana paraşüt ile bir yedek paraşütten oluşur. Paraşüt kumaşı paraşüt modellerine göre değişiklik göstermekle birlikte naylon ve ipek karışımı kumaşlardan imal edilir. İpleri ise şok, basınç ve kuvvetlere direnç gösterebilecek malzemelerden üretilmiştir. Paraşütün ön tarafında hücum kenarı olarak tabir edilen hava açıklıkları (cell) yardımı ile paraşütün içine dolan hava ile paraşüt, dolu ve taşıyıcı bir konuma gelerek belli bir ileri gidiş oranı ve çöküş açısı ile havada süzülüşüne başlar.
Paraşütün her iki tarafında bulunan taşıyıcı kolonlara bağlı iplerdeki fren ipi olarak isimlendirilmiş kumanda ipleri vasıtası ile paraşüt, sağa ve sola istenilen açılarda döndürülebilir ve aynı zaman da bu fren ipleri yere inişte paraşütçülerin yere yumuşak bir şekilde inmesini sağlar.
Serbest paraşütçüler en düşük 3500 ft. (1500m) irtifadaki uçaktan atlayışlarını gerçekleştirler. Paraşütçülükte amaç uçaktan çıkıldıktan sonra paraşütü açacak zamana kadar geçen süre içinde serbest düşüş esnasında yapılan çalışmalardır. Serbest paraşütçülükte uçaktan çıkıldıktan sonraki ilk 10 sn. hız ve sürat katlanarak artmaya başlar ve 10 sn. sonunda limit hız denilen hıza ulaşılır. Limit hızda saatte yaklaşık 180 – 220 km. arasında bir hıza, saniyedeki irtifa kaybı 53 m. ye ulaşır.
Atlayıcılar her atlayışlarında ana paraşütlerini kullanarak atlayışlarını yapar ve yere indikten sonra paraşütlerinin kubbe kısmını bu konuda lisanslı iseler belirli teknikler kullanarak katlar. Lisansı olmayan atlayıcılar, paraşüt katlama lisanslarını alana kadar sorumlu bir eğitmenin gözetim ve kontrolü altında paraşütlerini katlayarak bir sonraki atlayışa hazır hale getirirler.
Ana paraşütte herhangi bir arıza durumunda paraşütçüler, teorik ve uygulamalı derslerde verilen eğitimlere istinaden yedek paraşütlerini açarak yere emniyetli bir şekilde inişlerini gerçekleştirirler.